Birkelbach, Em Schobbe - online - Mitmachwörterbuch Wittgensteiner Platt

Suchen
Direkt zum Seiteninhalt

Hauptmenü:

Birkelbach, Em Schobbe

Ortschaften
Em Schobbe
Vo Elisabeth Pohl
(Bakelbach – Birkelbach)

En Schobbe kann ma wahne voll stoppe.
Schobbe sein itz groß ee More, se schieße wie Pilze aus’m Borre.
De merschde Schobbe sein aus Hulz un dem Besetzer sein ganze Stulz.
En Schobbe bäujed ma uff seim Laand, dofer brüchd ma kee Genehmijung vom Amt.
Äss da Schobbe da mol zü klee, da böjed ma noch eener dagee.
So stenn se bei jedem Haus, de mersdchde sähn ö güd aus.
Schobbbe gehds groß un klee, ö gemürd aus Zejelstee.
Em Schobbe hängd de Saanse un da Reche stedd ee da Ecke,
de Kennne speelen du ö Verstecke.
En Schobbe äss e feine Sache, ma kann ö Dommhere dränne mache.
Schobbe stenn ö ee ner Reihe schee, newernee.
Schobbe sein voll med Hulz, schee geärerd, trockt dos gürre Hulz.
Schobbe kann ma brüche ewwerall, fein ausgebäujed züm Hinnerstall.
Mancher Schobbe äs voll med Döwwe, wenn die fladdere, dids wahne stöwe.
Schobbe gedds noch un nöcher, mancher hod em Dach schon Lecher;
die stenn schon lange o ährem Platz, unn owe setzt em Näst da Spatz.
Schobbbe stenn ö alsemol schebb, dos läjed om Engergrund.
Schobbe hon ö Deere un Fänster, wenn ma sech ofhäld, stedd ma ee dem Dongele.
Schobbe sähn ö aus wie Schuddgebännne, hie wersch besser, wenn se ned mieh stinne.
Schobbe sein ö Stall fer Schofe un Zeje, näweo lejed Hei un Stroh.
Schobbe brann ö schon mol ab, da wad gelösched, da löfe mer Trapp.
Bleiwed ewwerich nür Schudd un Äsche, wor ma ned schwenge genüng beim Lösche.

 
Suchen
Zurück zum Seiteninhalt | Zurück zum Hauptmenü